Huka
Falls, Kinloch, Taupo & Tongariri N.P.
Van Rotorua reden we via Huka Falls naar Lake Taupo en
bezochten daar eerst, op advies van Peter & Annika het plaatsje Kinloch.
De Huka Falls, in de Waikato rivier, gezien vanaf de look-out.
De watervallen zijn niet hoog maar door de vernauwing in de
rivier ontstaan enorme stroomversnellingen.
Bij de wandeling langs de Waikto rivier kregen we de
grootste herriemaker van Nieuw Zeeland te zien. De Cicada. Het geluid van
krekels is er niets bij vergeleken.
Kinloch is een rustig plaatsje, vol met renteniers, aan het
Lake Taupo. Ook hier had de NZMCA een paar exclusieve camperplaatsen geregeld
bij de jachthaven.
Om een foto van een paar mussen te maken hoef je natuurlijk
niet naar het andere einde van de wereld te reizen. Maar we hebben met
bewondering zitten te kijken naar het gedrag van deze mussen. Ze leken alle
drie volwassen maar twee ervan vertikte het om zelf van de appel te eten en
zaten te krijsen tot de derde mus een hap van de appel nam en dat bij één van
de anderen in zijn bek stopte.
 |
We hadden de golfbaan al verkend om er de volgende ochtend
een rondje te gaan lopen maar door een onvoorziene omstandigheid kwam het er
niet van.
Er waren heel veel activiteiten in Taupo en het was zelfs geen
weekend. We kwamen er snel achter dat 6 februari “Waitangi Day” is, een
nationale feestdag in Nieuw Zeeland. Op die dag werd in 1840, in Waitangi, het
vredesverdrag tussen de Britten en de Maoris ondertekend.
|
Er waren o.a. houthakwedstrijden en tussendoor mochten ook
de kinderen van de deelnemende houthakkers oefenen. Het zag er zo gevaarlijk
uit dat Ria er niet naar kon kijken.
Waarschijnlijk ook vanwege het mooie weer was er grote
belangstelling voor het concert.
Touristen “are spoiled for choice”. Je kan het zo gek niet bedenken of het wordt in Taupo aangeboden. Zoals rondvluchten met een watervliegtuig.
Parasailing op Lake Taupo.
Proberen een hole-in-one te slaan op een drijvend ponton.
Vroeg in de morgen, een eenzame visser op het meer met op de
achtergrond de bergen in het Tongariri National Park.
S’morgens hebben we meestal wel één of meer bedelaars bij de
camper en als ze honger hebben zijn ze oh zo tam. Het maakt niet uit of het nu
honden, eenden of andere vogels zijn.
Aan de Tongariri rivier, die in het zuiden in Lake Taupo
uitmondt, ligt het National Trout Centre. Hier wordt allerlei onderzoek gedaan
naar forellen en ook een kleine hoeveelheid gekweekt die op een bepaalde tijd
door kinderen gevangen mogen worden.
Er zijn altijd wel dieren die je moeilijk te zien krijgt en
in Nieuw Zeeland is dat de Kiwi. Maar de borden suggereren dat er veel zijn. Tot
nu toe hebben we ze zelfs in gevangenschap nog niet te zien gekregen.
In het Tongariri National Park hadden we pech met het weer.
Het regende en er was veel wind. Ook het weerbericht voor de komende dagen was
slecht. We hadden de bekende Tongariro Alpine Crossing willen lopen of in ieder
geval een deel ervan maar dat zat er niet in.
In plaats van te lopen zijn we maar het park in gereden naar
Whakapapa Village en verder door naar de skiliften.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten